Deneme Sınavı

Aşağıda ki kurguyu kullanarak en 20 satırlık bir rpg yazınız.Kimlerin derslerden muaf olacağına Zoey ile ben rpg'leri okuduktan sonra karar vereceğiz ve bunu ayrı bir başlıkta açıklayacağız.Rpg'niz için ayrı bir başlık açmanıza gerek yok herkes verdiğimiz kurguya uygun rpg'sini buraya bırakmalıdır.Konuda sohbet,yorum vs. yasaktır.

Kurgu ;
Gece Evi'nin bahçesinde dolaşırken birdenbire karşınıza ürkütücü ve kötülüğün simgesi olan Alaycı Kuzgunlar çıktı! İlk defa böyle bir durumla karşı karşıyasınız.Daha ne yapacağınızı bile bilmeden Alaycı Kuzgunlar size saldırmaya başladı! ..

*Biz sadece size kurgunun temasını verdik.
Hava durumu,yanınızdakiler (tekte olabilirsiniz) vs. herşey sizin insiyatifinize kalmıştır.
Rpg'nizi yazarken düz yazı şeklinde yazmalısınız ortalamak,doğrulamak,sağ gibi eklentileri kullanamazsınız.

Ayrıca olaya direk Yürürken alaycı kuzgunlar bana saldırdı şeklinde yapmayın bu sizin zararınıza olacaktır.O sırada aklınızdan geçenler veya 1 saat önceden bile başlayabilirsiniz.

Yorucu bir gunun ustune rahatlamak icin dogu duvarinin oralarda dolasiyordum. Ustume gecirdigim rengi griye donmus ama bir zamanlar siyah olan sweatshirtim beni geceye karistiriyordu. Her nefes verdigimde agizimdan cikan dumanlar kucukken oynadigimiz oyunlari getirdi aklimiza. Hani su "Bak sigara iciyorum" diyerek sogukta nefes verdigimiz oyunlar. Icimden bir ses

"Ilerlemeyi kes."

diye haykiriyordu ama umursayan kim? Yuruyordum sadece. Beynimi bosaltmak icin en ideal yol buydu. Bir catirti sesi duydum once. Hemen arkama baktim ve yere dusmus ince dal parcasini elime aldim. Sonra bir kanat sesi yankilandi. Dali iki elimle iyice kavradiktan sonra yukariya baktim ve bir cift kirmizi goz gordum. Kirmizi caylak olmalari muhtemeldi. Birden ustume atladiklarinda onlarin alayci kuzgunlardan oldugunu gordum. Lanet olsun!

Alayci kuzgun gagasi ile beni parcalamaya calissa da dali onume koymustum ve bana ulasmasini engelliyordu. Alttan gelen bir darbe ile yere yigildim ve alayci kuzgun beni parcalamaya cok yaklasacak iken topragi kendime cagirdim.

"Toprak bana gel."

Ilk defa bir alayci kuzguna bu kadar yakindim ve ilk defa toprak elementini cagiriyordum. Alayci kuzgunlar ile ilgili bir fikrimin oldugunu soylesem yalan olurdu. Tek basima bir daha disariya cikmamayi ogrendigim bu dakikalar <evet bunca olaydan ancak bu kadar anlayabilecek kadar moronum> icinde topragin cagrimi duydugunu hissettim. Etrafimi saran cayir kokularindan sonra tekrar fisildadim:

"Toprak bu alayci kuzgunu icine hapset."

Toprak emrime uydu ve siyah kus-adam kirmasi cirkin varligi icine hapsetti. Bu garip birseydi cunku durdugu yer batakliga donustu, canavar batti ve sonuc olarak canavarin battigi yer adeta beton kadar sert bir toprak yiginina donustu. Gokyuzune baktigimda hilal ayi gordum ve gulumseyerek

"Tesekkurler Nyx."

dedim. Toprak elementini gonderip odamin yolunu tuttum. Iyi bir uykuyu haketmistim...

Ben Kalona taraftarıyım bu yüzden Alaycı Kuzgunlar ile savaşamam ama kurguya bağlı kalmaya çalışarak birşeyler yazdım..


Uykudan,acıkan karnımın guruldamasıyla uyanmıştım. Pembe pijamalarımı hızlıca üstümden çıkarttıktan sonra rahat eşofmanlarımı giymiştim (kabul ediyorum bu benden beklenmeyecek bir kıyafet tarzıydı) Yatakta uyuyan oda arkadaşım Vnna'ya şöyle bir baktıktan sonra yavaşça kapıyı çekerek odadan çıkmıştım.
Koridor boyunca sevdiğim bir şarkıyı mırıldanarak ilerliyordum.
Yemekhanenin kapısına geldiğimde şöyle bir içeri baktım bu vaziyette Gece Evimizin yakışıklı oğlanlarına görünmek istemezdim.Neyse ki yemekhane de 3-5 dedikoducu kızdan başka kimse yoktu en havalı halimi takınarak yemekhanenin büyük kapısından içeri girdim.Kızlar beni şöyle bir süzdü ve muhtemelen hakkımda dedikodu yapmaya başladılar,ah ne yazık!
Kendime güzel bir salata ve bir dilim kepek ekmeği aldıktan sonra dedikoducu kızlardan uzak bir köşeye çekilmeye karar verdim.Yemeğimi yavaşça yememi fısıldıyordu içimden bir ses ama bana bakıp gülüşen kızların karşısında daha fazla oturmak istemiyordum.Tabağımı görevliye teslim ettikten sonra kızlara aşağılayan bir bakış attım ve yemekhaneden ayrıldım.
Bütün tatlı uykum kaçmıştı.Önce Tv odasına gitmeyi planladım ama içerisinin çok kalabalık olduğunu görünce bahçede yürüyüş yapmanın hiçte fena olmayacağını düşündüm.
Gece Evi'nin güzel ve büyük bahçesine çıktığımda etrafta Tanrı'mın çocuklarının rahatlatıcı sesini duyuyordum,Kalona'nın o anlamlı şarkısını mırıldanıyorlardı bende onlara eşlik etmeye başlamıştım.
Uzun zamandan sonra ilk kez kendimi gerçek benliğime kavuşmuş bir şekilde hissediyordum. Biraz daha yürüdükten sonra bir Alaycı kuzgun yanıma geldi ve güzel gözlerini üzerime dikti onu yavaşça okşarken arkamdan bir ses duydum ve bu sesin sahibi Zoey'den başkası değildi ;
''Dikkat et!'' diye bağırdı.Telaşla ona baktım fakat o çoktan elementlerin adını haykırmaya başlamıştı bile bu Alaycı Kuzgunun canını yakıyordu ben de sessizce mırıldandım ;
''Yüce Kalona evladını koru,sana güveniyorum''
Neyse ki Alaycı Kuzgun hemen oradan uzaklaşmıştı,hemen ardından Zoey yanıma koşturdu bana sevecen bir şekilde sarılarak ''İyimisin yavrum?'' dedi.Bu tavrı içimde bir kusma isteği uyandırmıştı.
''İyiyim..iyiyim Rahibem teşekkürler'' dedim en sadık ses tonum ile ve gitmem gerektiğini söyleyerek yanından koşarak ayrıldım..

Esen rüzgar saçlarımın dalgalanmasını sağlarken, bir yandan da ürpermeme neden olmuştu. Bu günü uğursuz kulan tek şeyin benim doğumgünüm olmadığını hissediyorum. Ah evet, bugün benim doğumgünüm. Aynı zamanda da ailemin ölüm günü...

Doğumgünü partimden olabildiğince uzaklaşmış ve insanların beni umursuyormuş gibi takındıkları o sunî 'İyi ki doğdun Shou!!' portresinin altındaki iğrenç yüzlerini görmekten kaçınmıştım. Bu günlerde tek başıma kalmaya çalışır ve doğu duvarına doğru kısa bir yürüyüş yapardım dolunay altında. Nedense benim doğumgünümde her zaman dolunay çıkar. Garip bir tesadüf ama güzel. Eskiden buna bir anlam veremezdim, ama şimdi anlıyorum. Nyx benim en zor günümde beni gözetiyordu hep. Ama bugün güzel dolunayı kapatan kara bulutlar kendimi çok [hem de ürkütücü miktarda] yalnız hissetmeme neden oluyordu.

Doğu Duvarını sağıma alarak önüme bakmadan yürüyordum. Hiç bir şey düşünmüyor sadece yürüyordum. Belki de bir şeyler düşünüyordum ama farkında değildim,ha? Kim bilir... Birden -şu olmadığını sandığım- düşünceleri [tıpkı gecenin sessizliğini bozduğu gibi] yırtan bir kanat çırpma ve vraklama sesi duydum. Bu küçük bir kurbağanın sesi değildi. Hayır, bundan eminim. Huzursuzca başımı kaldırdığımda tam karşımda kendi yansımamı gördüğüm bir çift kırmızı göz gördüm. Öylece durup birbirimize baktığımız 3 saniye, bana yıllar gibi geldi. Sonunda beynime yine söz geçirebilip de hareket ettiğim sırada o da benim boynuma doğru gagasıyla hamle yapmıştı. Ah pekala, bundan sadece omzuma aldığım derin bir kesikle kurtuldum. Peki da diğer saldırının kafamı bedenimden koparmaması için ne yapacağım? Ah aptal ben! Boş boş düşünmeyi bıraksam da reflekslerimin bana gösterdiği yolu izlesem nasıl olur acaba?

"Ateş, bana gel!"

Etrafımı saran ateş çevremde dönerken gömleğimin ve saçlarımın dalgalanmasını sağlarken yüzümü ısıtıyor ve bana huzur veren bir sıcaklık sağlıyordu. Kendimi bu 'şömine karşısı' hayalimden alı koyup şimdiki zamana dönerken karşımdakinin alaycı kuzgun olduğunu nerden anladığımı kendime sormadığımı fark ettim. Ah her neyse! Bu onun bir alaycı kuzgun olduğu gerçeğini değiştirmez sonuçta.

"Ateş, gecenin huzurunu kırmızı kötülüğüyle bozan her şeyi yak!"

Pekala kabul ediyorum ki amacım sadece karşımdaki alaycı kuzgunu yakmaktı. Ama ,sağ olsun, ateş ağaçlarda pusu kurmuş diğer alaycı kuzgunların da uzun çığlıklar eşliğinde küllere dönüp arından iğrenç bir koku ile havaya karışmasını sağlamıştı. Birden esen sert rüzgar dolunayın ortaya çıkmasını sağlamış ve içimde huzursuz sancılarla atan kalbimin rahatlamasını sağlamıştı. Pekala sanırım bu doğum/ölüm günü trajedisini atlatıp şu alaycı kuzgunları Yüksek Rahibelere haber versem iyi olacak. Ve Nyx, beni gözettiğin için sana teşekkür ederim...

out: baktım herkesin bi elemental gücü var dedim bari benim de olsun deneme rpgsinde. Sonuçta bu filler gibi bir şey... Ana kurgudan bağımsız...