Starbucks Coffee

Keiko'nun sıcacık elini ellerimin içine almış bir masada onun gözlerine bakıyordum. Vücudunun her bir bölgesi ayrı güzeldi sanki. Nyx! Sen bu meleğin kanatlarını kırıp da dünyaya düşürmeye nasıl dayanabildin? Böyle güzel bir meleğe bu yapılır mı hiç? Aslında geçen gün ki kötü durumdan dolayı hâlâ profesörlerin yüzüne bakamıyordum. Ama neyse ki fazla ilerlemeden durdurmuşlardı. Yoksa, Nyx'in tapınağında... Ah gerçekten kötü bir yer seçmişiz beynimizi kalbimize emanet etmek için. Ama beni asıl üzen Keiko'nun kanını farkında bile olmadan içmiş olmam. Gözüm onun boynuna gittikçe yüzüm asılıyor. Ve bunu Keiko'nun görmesini istemiyorum. Onun benim kanımı içmesinde hiç bir sorun yok, isterse tüm kanım tükenene kadar içsin. Ama ben nasıl bu kadar kaptırabilmiş olabilirim kendimi? Onu kendi ellerimle damgaladım! Bunun için asla ama asla kendimi affetmeyeceğim. Ya onun canını acıttıysam? Ya onu belaya sokmuş olsaydım? Bu riskler bile beni mahvetmeye yetiyor.

"Keiko-chan. Eğer sana kötü bir şey yapmaya çalışırsam, lütfen ne olursa olsun beni durdur ve bir daha yüzüme bakma!"

Evet... Ben kendime hakim olamıyorum belki ama eminim Keiko beni durdurabilir. O asla yanlış bir şey yapmaz sonuçta. Ah... Böyle güzel bir kızın yanlış yapma ihtimali bile yok. Eğer yine onun kanını içmeye çalışırsam hemen beni durdurmalı ve bir daha asla yüzüme bakmamalı ki yine aynı yanlışa düşmeyeyim. Onu incitmemeyi ancak böyle sağlarım eğer kendimi iyice kaybedersem. Ancak umarım o gün asla gelmez. Asla...

Shou ile Starbuck's otururken[bizim saatimizle daha sabahtı ama insanlara göre akşam 8'di...] aklımda geçen gün olan olaylar vardı. Ahh... Biran kontrolümüzü tamamen yitirmiştik, ama Nyx'n tapınağında olacak işte değildi hani... Vampir sosyoloji derslerinde başımı kitaptan kaldırmıyor,drama derslerinde de monologlarımızı sunarkende olabildiğince profesör Johnson'la gözgöze gelmemeye olabildiğince dikkat ediyordum. Ama asıl anlamadığım, benim ne ara Shou'nun boynuna dişlerimi geçir miştim? O sırada Shou'nun sesiyle irkildim.

"Keiko-chan. Eğer sana kötü bir şey yapmaya çalışırsam, lütfen ne olursa olsun beni durdur ve bir daha yüzüme bakma!"

Pekala, biraz afalladığımı kabul ediyorum.

"Ne demek istiyorsun? Asıl sen yanımdayken kendimi daha güvenli hissediyorum..."
dedim elini sıkarak.Böyle düşünmesine gerek yoktu,ben ona fazlasıyla güveniyordum zaten...

Ondan 'Peki aşkım' cevabını bekliyordum açıkçası. Ama o bana güveniyordu. Oysa ki ben bile kendime güvenmiyorum.

"Ne demek istiyorsun? Asıl sen yanımdayken kendimi daha güvenli hissediyorum..."

Yutkundum. Başımı eğmiş, gözlerimi masada rasgele bir noktaya dikmiştim.

"Ama benim için aynısı geçerli değil. Sana bir şey yapacağımdan öyle korkuyorum ki... Anlıyor musun, sevgilim? Ya yine kendimi kontrol edemezsem? Kendime bu konuda güvenemiyorum. Beynim, kalbime sözünü geçiremiyor sen yanımdayken. Ya yine kontrolümü yitirip de senin kanını içersem? Seni incitmek düşüncesi bile kanın beynime sıçramasına yetiyor, sevgilim."

Bu sefer eli sıkma sırası bendeydi. Onun elini asla ama asla acıtmayacak şekilde sıktım. Başımı kaldırmış, gözlerimi onun mutheşem gözlerine dikmiştim.

out: kısa oldu ama sen biliyorsun durumu bebek.

Shou gözlerini kaçırarak konuşuyordu.
"Ama benim için aynısı geçerli değil. Sana bir şey yapacağımdan öyle korkuyorum ki... Anlıyor musun, sevgilim? Ya yine kendimi kontrol edemezsem? Kendime bu konuda güvenemiyorum. Beynim, kalbime sözünü geçiremiyor sen yanımdayken. Ya yine kontrolümü yitirip de senin kanını içersem? Seni incitmek düşüncesi bile kanın beynime sıçramasına yetiyor, sevgilim."
...
...
...

Eh? Kanımı içmesi canımı acıtmaktan çok...Bende büyük bir haz duygusu uyandırmıştı.Gözgöze gelebilmek için kafamı eğerek;
"Beni asla incitmeyi başaramıyorsun zaten... Ayrıca kanımı içmen bende en ufak bir acı hissi uyandırmadı. Ondan ziyade, anlamını veremediğim bir mutluluk hissiyle doldu içim... Uhhmmm... Pekala,hala bir çaylak kan şehveti ikimiz içinde biraz anormal olabilir ama,eğer bunu yaşıyorsak, kanımı içmenden çekinmeni istemiyorum. Canımı yakmıyor, daha çok hoşuma gidiyor..."
Shou'nun emin olamamış ve şaşkın gözlerinin içine bakarak gülümsedim.
"Ve,bende senin kanını içtim değil mi?[Evet,ne zaman içtiğimi bile hatırlamıyor olsamda] Eğer senin canın yanmadıysa,benimkide yanmaz sevgilim..."
Neden sonra garsonun moronlara yakışacak bir tavırla masamıza doğru baktığını gördüm.Elleri hala ellerimde olan Shou'ya saati göstererek;
"Aşkım, hadi buradan gidelim.Hem derse geç kalacağız, hemde sanırım göze batmaya başladık..."
diyerek yanımızdaki masada oturan birkaç kişilik topluluğu[18 yaşlarında-ki bu Shou'nun yaşı!- gothic kızlı erkekli topluluk] ve garson kızı kafamla işaret ettim.Ve itiraf etmeliyim ki,o garsonun sevgilime bakışlarını hiç beğenmedim[evet-benim-sevgilime!]... Kuruntu veya değil, bu kız olamasada ben gothic'lerin pek güvenilir olduğunu sanmıyordum... Parayı ödeyip kendimizi gecenin karanlığına bıraktık...

Gece evine vardığımızda uzun bir veda öpücüğünün ve sosyoloji dersinde görüşmek için sözleşmemizin ardından odama çıktım...Ve gördüğüm, yeni bir oda arkadaşıydı!...

Biraz daha içmeye devam ederse kahvem bitecekti hemen söze giriştim.
'Aslında seni gördüğüm ilk anlardan itibaren sana karşı daha önce çok az sahip olduğum bir duygu hissediyordum ve o duygu şimdi doruklarına ulaştı ah Vnna seni seviyorum' dedim bunlarım hepsini söyledim ve kahveme döndüm:
Vnna dediki:

out: Yeni Ay'a merhaba. xD
Herneyse bu bir uyarı yada eleştiri değildi.
Devam.