Büyük Koridor

Aphrodite'in odasından çıktıktan sonra toparlanmak için yalnız kalmak istedim. Sookie'yi atlatmak kolay olmadı. Ama yinede bir şekilde yalnız kalmayı becerebildim. Koridorun duvarına yaslandım ve geceye baktım. Ay yine her zamanki güzelliğiyle parıldıyordu. Nyx'e -eğer Aphrodite'in görüşleri doğru çıkarsa- olacaklar için sessiz bir dua gönderdim. O sırada arkamdan bir boğaz temizleme sesi duydum. Çok tanıdık bir sesti; Erik.

Zoey karsimdaydi... Onun yaninda cuvallamamak icin bogazimi temizlememi duyunca bana dondu ve hic okuyamadigim bir surat ifadesi takindi. Aglamaktan kan canagina donmus gozlerimi gorunce gozunden bir huzun pariltisi gectigini gorur gibi olunca lafa basladim " Bak Zoey. Biliyorum senin cok ustune gittim ve hata ettim. Su anda inan ki cok pismanim... Senden ayri bir dunya olmaz olsun. Lutfen son cumlelerimi dinle ve sonra ister dov ister sev." dedim. Yuzunde merakli bir ifade olusmustu. Dizlerimin ustune coktum ve elini tutup "Zoey... Benimle tekrar birlikte olur musun?" dedim.

Ahh, Hayır, hayır, hayır. Yemin ederim ki şimdi kusacağım. Nyx, neden ben? Erik'i sevmiyorum diyemem ama onunla birlikte olmak istiyor muyum? Hiç sanmıyorum. Sahiplenici bir pislik gibi davrandın. Her zaman. Ve siz erkekler kafa ütülüyorsunuz. Erik... Üzgünüm. Ama yapamam. En azından şu an. dedim. Umarım çok acımasız olmamıştım. Aslında sorun sadece Erik'te değil bütün erkeklerdeydi. Hepsi her seferinde kafamı şişirmekten başka bir şey yapmadı. Şimdi ise böyle bir şey istemiyordum.

Gozlerim dolmustu ve dayanamayacak gibi olmustum. Karar ona aitti... Ayaga kalktim ve "Haklisin ama son bir sans istiyorum senden. Bir daha oyle davranmayacagim." dedim. Elini cekti ve arkasini donup gitti. Onun icin uzulmemeliydim... Ben kendim oldugum surece hersey iyi olacakti. Sadece Zoey beni sevmiyordu... Hatta nefret ediyordu...

Erik'e hiç bir şey söylemeden oradan uzaklaştım. Beni anlamasını umuyordum. Vee, kendimi acayip hissediyorum. Daha kötüsüde olamazdı... Oldukça büyük adımlar atarak Erik'in yanından uzaklaştım. Şu anda gitmek istediğim tek bir adres vardı; Stevie Rae'nin yanı. Adımlarımı Stevie'nin odasına göre yönlendirirken korkunç bir çığlık attım. Lanet olsun. Ölü bir hayvan ayaklarımın dibinde yatıyordu. Ve onu görmemiştim. Sanırım üzerine bastım.

Zoey'in cigligini duyunca son surat sesine gittim ve bayilmak uzere olan Zoey'i kucakladim. Korkudan zar zor nefes aliyordu ve onunde bir fare cesedi vardi (Kediler ve hediyeleri). Zoey'in gozlerinin doldugunu gorunce onu birakmadan kenara cektim ve yere oturup onu da kucagima aldim. Kucuk bir kiz gibi korkmustu ve neredeyse agliyordu. Rahatsiz olmadigini umuyordum.

Önümdeki şeye yoğunlaşmışken, Erik yanımdaydı ve beni kenara çekti -iyi ki.-. Çok korkmuştum. Bu gördüğüm tek hayvan ölüsü değildi. İçimde çok fazla rahatsız edici bir his vardı. Kafamı Erik'in boynuna yasladım. Elimi havaya kaldırdım ve Ateş gel bana ve cesedi yok et. dedim. Iyykk... Fareler. Daha da kötüsü Gece Evi'nde gerektiğinden fazla hayvan olması ve gidişle hepsinin yok olacağı gibi bir hisse sahip olmam. Ve çok çok çok daha kötüsü bu ölümler herhangi bir kötü varlık yüzünden olacaktı. Sanırım. Atlar ve kediler... Ürperdim. Erik teşekkür ederim. dedim ve kucağından kalkmaya çalıştım. Ama beni çok sıkı tutuyordu. Harika.(!)

Zoey'in kalkmak istedigini anladigimda onu biraktim. Sonucta onu zorlamaya hakkim yoktu. Onu serbest birakinca ayaga kalkip kalkmasina yardim ettim. Tekrar bir pislik olup onunla her yerde cinsel iliskiye girmeye calismayacagim. Onu yeterince kirdim ve uzdum zaten. Zoey kalktiginda koluna girdim ve "Odana kadar birakmam gerekli seni. Rahat oldugundan emin olacagim. Istesende istemesende benimle geliyorsun kucuk hanim." dedim. Itiraz etmeye kalksinca onu kucagima aldim ve "Lutfen." dedim. Odasinin yolunda tatli bir uykuya dalmisti ve dudaklarinin arasindan tatli bir fisilti cikti "Erik...". Uyurken adimi sayiklamisti.

Odana kadar birakmam gerekli seni. Rahat oldugundan emin olacagim. Istesende istemesende benimle geliyorsun kucuk hanim. Bu durumda pantolonunu tutuşturabilirdim ama gözlerinde güven verici bir ifade vardı. Vee, direnmemin bir yararı olmayacaktı. Ama sonra Stark'a -ve maalesef Sookie'ye- hesap vermek zorunda kalacaktım. Direnemedim ve kısa sürede uyuya kaldım.

Koridorda onunla opusmek ayri bir mesele olu bir fare bizi izliyordu... Guzel suratini hep gormek istiyordum ve o nedenle onu opmeden duramiyordum. Kollarimi beline doladim ve kendimi tutmaya calissamda beceremeyerek dislerimi boynuna sapladim. Olamaz! Kanini emiyordum ve ona zarar verebilirdim. Bu is iyice cinsellige kayiyordu! Kanini emdikce icimdeki arzu buyuyordu ve onunkide buyuyordu. Yere uzandim ve kanini emerken cinsel iliskiye (istemiyordum ama elimde degildi) girmemek icin kendimi zor tuttum. Kucagima oturdugunda is isten geciyordu ki Amy sunlari soyledi...

Lanet olsun! Amy'i incitmistim ve damgalanmistik! Jasmine olmasaydi onu oracikta oldurecektim! Inanamiyorum... Jasmine'in sozu ustune kalktik ve sorusunu yanitladim "Evet...". Amy bana muzip bir bakis atti ve sonra canli bir sekilde basini onaylarcasina salladi. Jasmine ise bana pis pis bakti ve...

HAYIR! Bagirmak istiyordum! Rahibe Zoey bizi oldururdu hatta diri diri gomup mezarimizin ustunde cha cha yapardi! Jasmine tam gidecek iken kolundan yakaladim ve "Gitme! Soyleyemezsin! Bunu gizli tutacagiz tamam mi? Sakin Zoey'e soyleme... Benim hatirim icin..." dedim. Yuzunde buruk bir ifade vardi ve sinirli gibiydi... Lanet olsun! Soyleyecekti! Gitmek icin yeltendi ve ona orada bir tokat indirmek zorunda kaldim.

Ona vurdugum icin kendimden nefret ediyordum. Amy bana sarilmisken yuruyemedigim icin gitmekte olan Jasmine'e seslendim:
-DUR!

Jasmine durdu ve arkasini donup "Ne?" diye cikisti. Elini tuttum ve "Bak ne kadar sana sinirli olsam bile yinede senin arkadasinim. Sen nasil istiyorsan oyle olsun. Sadece eger Zoey bizi ayirmaya calisirsa ben dayanamam. Amy olmadan ben bir hicim. Anla beni..." dedim. Jasmine bana sarildi ve...

"Zoey'e soylememde yardimci olur musun? diye ekledim. Jasmine'in gozleri faltasi gibi acilmisti ve itiraz edecek gibi oldu. Yinede sonra beni kiramayip gulumsedi ve "Tabii." dedi. Ucumuz birlikte bayan Zoey'in odasina gidecektik ki arkadan soguk bir ses yukseldi...

Fareyi bulmak icin yururken uc tane caylakla karsilastim. Birisinin boynundan kanlar akiyordu ve digeride onun kanini emmislerdi. Yanilmiyorsam damgalanmislardi. Bu kiz! Amy! Sinirli bir tavirla "BURADA NE YAPIYORSUNUZ?!" diye bagirdim. Bunun ustune hepsi bana dondu ama sadece kirmizi caylak olan kiz cevap verebildi.

Jasmine'in berbat aktorlugu kendini sergileyince sinirlerim iyice tepeme bindi ve "YALAN SOYLEMEYE UTANMIYORSUN! HEPINIZ ODALARINIZA GIDIN!" diye bagirdim. Hepsi odalarina dogru giderken Can bana bir bakti ve sonra onune donup yoluna devam etti... Ben mi? Fare cesetlerini temizledim...

Amy'e sarildim ve ona damgalandigimizi soyledim. Kucuk bir cocuk gibi bana bakti ve beni optu. Ne zamandan beri damgalanmamiz onun hosuna gidiyordu? Garip bir gun olacak diye kafamdan geciriyordum ki Amy sevkatle bana bakip birseyler soyledi....