Amy Innovia Ivanovic

Adı-soyadı: Amy Innavia Ivanovic
Yaş:

Hayat hikayesi (RP):


Yeni birgün doğmuştu yine.. Amy bugün Jasmine'le Starbucks'ta buluşucaktı. Ama Amy'nin içinde kötü bir şeyler olucağına dair hisleri vardı. "Ah bugün Jasmin'le buluşmasam mı kendimi pek de iyi hissetmiyorum." Ama nafile Jasmine çoktan kapıya gelmişti aşağıda bekliyordu. "Amy hadi geç kalıcaz" dedi."Geliyorum.." dedi Amy isteksizce ama artık çok geçti.Amy ve Jasmine Starbucks'ın yolunu tutular "ee napıyoruz bugün" dedi Amy. "Birer tane kahve içeriz ordanda alışverişe gideriz" dedi Jasmine.

Jasmine'le oturup kahvemizi yudumlarken, bir yandanda erkekleri kesiyorduk.Kırmızı süslü beyaz kapıdan baş belası Leon'un hışımla bize doğru geldiğini farkettim.Onları yalnız bırakmak için harekete geçtiğim anda Leon yanımızda dikiliyordu.Ben de arkadaşımı o pislikle bırakmamak için oturmaya karar verdim.

Jasmine'e "Konuşabilir miyiz?"dediğini duydum.Jasmine "Konuş." dedi."Yalnız konuşmak istiyorum." deyince Jasmine "Ondan saklım yok burda dökülebilirsin."
vuuuvvvvv harikasın jasmine canım dostum benim demek geldi birden içimden ama böyle bi ortamda söleyemezdim dimi?? ama söylesem ne güzel olurdu dimi nese.
"Evet Jasmine'e katılıyorum bizim gizlimiz saklımız yok."dedi Amy.bu sözleri duyan Leon sinir küpü oldu ee işte kızların gücü.Hay aski bir böyle ortamda oldumu şimdi bu telefonum çalıyor puf."bipp bippp" hey allahım hala çalıyordu."A..aa afedersiniz annem arıyor." diyerek izin istedi."Tamam tatlım sen telefonuna bak." dedi Jasmine.

"Alo kızım?" dedi annesi telefonda. "Efendim anne?" dedi Amy. "Kızım eve gel sana ihtiyacım var." dedi annesi telefonda teleşlı telaşlı. Amy endişeli bir sesle "Ne oldu anne birisine bir şey mi oldu???" dedi Amy. "Nayır tatlım ev işlerinde bana yardım etmelisin bunlar çok ağır." dedi annesi."Sana inanamıyorum anne yüreğim ağzıma geldi sayende.Tamam geliorum bunun hesabını evde sorucam sana" dedi neşeli bir sesle."Tamam kızım."dedi annesi.


Kırmızı süslü kapıdan kendimi hışımla dışarı attım. İçimde hala kötü şeyler olucağına dair hisler vardı.Karanlık yolda sessizce ilerliyordum ki bazı serseriler yolumu kesti.
"Heyy tatlım bizim ev boş gel de bizi biraz eğlendir." dedi en başlarındaki sarışın olan.
Diğerleride pis pis gülüp etrafımı sardılar.Saldırmaya hazırlanırken önümden siyah bir süliyet geçti ve etrafımdaki kişiler bir anda kayboldu. O zaman anladım ki bu bir iz sürücüydü. "Gece seni seçti; ölümün doğuşun olacak! Gecenin tatlı sesine kulak ver. Kaderin seni Gece Evi'nde bekleyecek..." dedi ve artık işaretlenmiştim...