Oda No : 1

Shou'nun elleri belime doğru kayarken hiç rahatsızlık duymadım. Aksine, halimden gayet hoşnut olduğumu söylemeliyim... Pekala, şu durumdan sonra gerçekten bir asma kilide ihtiyacımız olabilir diye düşünmeye başladım!... Neme lazım, bir süre sonra olabileceğini tahmin ettiğim olaylar çerçevesinde, evet, eninde sonunda lazım olacak!

Dibimizde olan yatağa Shou oturunca[doğal olarak] bende onun kucağına oturmuştum. Ahh, şimdi neden Can'ın bizim öpüşmeye başlamamızın hemen ardından gittiğini anlıyorum.. Zira burnunun dibinde öpüştüğümüz ve eninde sonunda bu pozisyona geleceğimizi düşünüp kaçmış olsa gerek.. Gerçi öpüşmemizin daha hararetli olmasından başka tek fark/lar şunlardı:

1. Evet, Tapınak'taki olaydan sonra bile Shou'nun kucağında bu şekilde oturmamıştım. Yani, demek istediğim, Shou'nun kucağında daha önce hiç bu pozisyonda oturmamıştım.

2. Pekala... bundan önceki hiçbir öpüşmemizde kıyafetlerimizi çıkartıp atmıyorduk. Gerçi, bunun nedenini siz daha iyi bilirsiniz...

3. Öhüm... Daha önce hiç bu kadar ileri gitmemiştik. İleri derken, Hat safhadan bahsettiğimi anlamışsınızdır umarım...

Shou ile yatağa uzanırken cidden had safhadaydık. Hem durum, hem de duygu bakımından...

outr: buradan sonrasını yazmıyoruz.. Sansür!xD

out: sansürün bittiği kısmından başlasam iyi ederim ^^' zira burası jiyuu değil demi ikiz xD
in:

Yatakta birbirimize sımsıkı sarılmış yatıyorduk. Yanaklarımın hâlâ kırmızı olduğunu hissedebiliyorum. Yüzüm yanıyor gibi hissediyorum, Ah Tanrıçam! Keiko başını benim göğsüme yaslamış gözlerini de kapatmıştı sanırım. Başımı eğip mis gibi kokan saçlarını öptüm. Bir elimle de yanağını okşuyordum zaten. Uhm... Pekala az önce yaptıklarımız yüzünden pişman değilim ama hâlâ buna inanamıyorum. Ve şimdi de içimi daha farklı bir korku sarmıştı. Ya Keiko onunla sırf bu yüzden birlikte olduğumu sanarsa? Ya onu kullandığımı söyleyip bana tokatı geçirir ve bir daha yüzümü asla görmek istemezse? Ah, biliyorum çok saçma korkulara kapılıyorum ama ne yapayım? Onu kaybetmek benim ölümümle eş değer [gerçi şu durumda bunu söylemek biraz garip kaçıyor ama...].

"Keiko, seni ölene dek seveceğim."

Ah harika! Yine aptallığını gösterdin Shou! Ölümden döndüğün gün insan böyle söyler mi? Evet, kesinlikle bir aptalım. Kimsenin de bana bunu söylemesine gerek yok. Bir aptallık sertifikam yok zaten...

out: Evet ikiz! Lâkin burası jiyuu olsaydı, bu şekilde kalacağını hiç sanmıyorum doğrusu^^'

in:

Shou'ya sarılmış, ellerimi pürüssüz teninde gezdirirken harika kokusunu bitecekmiş gibi yavaş ve uzun soluklarla içime çekiyordum. Vücudumun mahrem bölgelerindeki sızı dışında, kendimi tatmin olmuş ve mükemmel hissediyordum. Gözlerimi kapayıp, o acıyıda unutarak sadece şimdiye odaklanmaya çalıştım. Zaten Shou'ya olan aşkım ile birlikte şu anki mutluluk duygum, diğer tüm duyguları bastırmaya yeterdi..

Ahh... Shou başını eğip beni saçlarımdan öperken, yanağımdaki eliyle yüzümün ne kadar ısındığını farketmemiştir umarım[ Evet.. Hatırlarsanız, ben sevgilimin çamaşır asmasından bile etkilenen bir varlığım.. Bir de düşünsenize şimdiki durumumu!] Parmakları saçlarımın arasındayken, ensemden sırtıma bir ürperti inivermişti. Kafamı kaldırıp doğrudan yüzüne baktım. Teninin rengi benimkinden farklı olamazdı.. En az onun kadar 'kırmızı' olduğumu hissediyorum[xD].. Göğsündeki elimi kaldırıp ensesindeki sarı-kahverengi saçlarını parmağımı dolayarak oynamaya başladım. Shou'yla tanışmadan önce bir insanın bu kadar mükemmel olabileceğini hayatta tahmin edemezdim! Normalde gözüme her zaman harikulade görünür, fakat şimdi Olimpos'tan gelen bir tanrıyı anımsatıyordu bana.

"Keiko, seni ölene dek seveceğim."

Yüzüme sıcacık bir gülümseme oturtarak, ensesindeki elimi yanağına kaydırdım. Ben Shou'nun göğsüne yaslanırken çıplak tenlerimiz birbirine değiyordu.

"Bende seni seveceğim, sevgilim..."

Dudaklarımı bu sefer[bu sefer diyorum.. Çünkü geçen seferkini biliyorsunuz...^^'] yavaşça dudaklarımı dudaklarına değdirdim.

Gece Evi'nin kuralları oldukça açıktır.
Bu kuralları Uymanız için koyduk.
Daha fazla sorun istemiyorum.
Kurallar açık ve bunlara uymanız gerekir.
Aksi takdirde kendinizi odamda bulursunuz.

Dudaklarının tadı aban her zaman leziz ama yasak olanı anımsatıyordu. Onu tanımasa belkide çekici olan yanı buydu diyebilirdim, fakat şu saatten sonra bununda onun diğer harika yanlarından sadece biri olduğunu anlamak benim için çok güç değil.Dudaklarını dudaklarımdan ayırırken saate doğru kaydı gözleri..

"Ah Keiko-chan. Gönül ister ki sonsuza dek senin sıcacık teninde ısınayım ama ne yazık ki dersimiz başlamak üzere. Ve geçen sefer ki dersi ölmekle meşgul olduğumdan kaçırdım. Bu dersi de kaçırırsam Prof. Night feci şekilde kızar eminim ki."

Evet, benim gönlümde neler istiyor ama... Bu isteklerimin tam ortasında yatan Shou olduğu sürece olup olmaması pek bir şey ifade etmiyor benim için. Nasıl onunla beraber olmakta bir an bile tereddüt etmediysem, yataktan kalkarken de aynı tereddütü yaşamadım. Zira beraber olduktan sonra bile, utanıp çarşaf ve benzeri bir şeyle örtünecek değildim. Zaten paylaşmadığımız hiç bir şey kalmamıştı ki... Lakin ben hayatımı, kalbimi, ruhumu, kanımı ve vücudumu Shou'nun önüne sermekten ötürü bir an bile pişmanlık duymamıştım.

Ayağa kalkıp, üstümü giyerken hafif olan acımı hala hissettiğimi inkar etmeyeceğim. Lakin tam üstüme kazağımı geçirecekken, Shou'nun benden uzun bir öpücük almasıyla tüm vücudumun uğuşup etkisi o dudaklarını çekene kadar sürecek olsa da, bir anlığına herşeyden arınmış ve Shou'nun öpüşüyle gevşeyip kendime gelmiştim.

Dudaklarımız birbirinden istemeyrekte olsa ayrılınca Shou'nun sırıtışı kalbimin tüm zincirlerini kırmış; takındığı çocuksu tatlığıyla, tüm mantığımı ve benliğimi kaybetmeme neden olmuştu. Tanrı aşkına, Nyx! Böyle bir ilaha nasıl olurda kızabiirim, söyler misin?! Gerçi, ortada kızmak için bir nedenim yok.. Fakat beni kızdırmaya hiçbir zaman o kadar gücü de yok zaten. Yyüzüne bakıp o içten ve tatlı gülümsemeyi görmem yeterdi içimdeki fırtınaların dinmesi, yağmurların dinmesi, ve hoyratta oradan oraya savrulan yara bere içindeki kalbimin güneşli bir yere konup iyileşmesi için...

Outr: babam geldi devamını sen getiriver Shou^^' gomen=(

_____________________________________________________

Yorgun argın odama girip saate baktığımda içimden 'Beş dakika.. Sadece beş dakika gözlerimi dinlendirecek ve sonra kalkacağım...' diye geçirdim. Tabii başım yastığa bir külçe gibi düşerken daha az evvel ne söylediğimi bile unutuverecektim. Üstümdeki kıyafetleri çıkardıktan sonra elimde olamadan önümdeki boy aynasında kendime bakmadan edemedim. Sanki az önceki - ve bundan evvelki - sadece zihnimde kurduğum tek kelimeyle 'mükemmel' bir oyun gibi gelmişti gözüme şimdi. Fakat hepsi, yani bütün bu olanlar en az mahrem bölgelerimdeki sızı ve yorgunluk kadar gerçekti. Bunları düşündükten sonra bir an duraksadım. Artık bakire olmadığım gerçeği kafama yeni dank etmişti. Tabii asla bundan memnun olmadığımı söylemiyorum, zira Shou'yla mantığımızı aşkımıza emanet etmemiz bana büyük bir keyif ve haz vermişti. Ve bakire olmamak o kadarda farklı hissettirmiyor hani. Sadece bu duyduğum tatminlik hissi bana farklı ve inanılmaz geliyor, o kadar. Oda sanırım daha toy olmamdandır... Meeh, herneyse...

Çekmecemi karıştırıp bir erkek boxeri ve ince, askılı bir t-shirt giydim üstüme. Normalde bu t-shirt ü uyumak için asla seçmezdim, ama şu anda elime ne geldiyse geçirip yatağa yatmak için sabırsızlanmakla meşgulüm. Tabii şu boxer meselesi 'elime ne gelirse' tabirim için geçeli değil. Üstünde Loone Tunes karekterlerinin olmasıyla şirinliği bir yana, rahat ve bol olmasıda benim için ideal gecelik olduğu tezii doğruluyor...

Tabii yatağa girip, başımı soğuk yastığıma koyduğumda direk uykuya daldım ve boxer yerine genelde ritüelde giydiklerime siyah kadifeden dikilen dar kesimli bir elbisenin içinde buldum kendimi. Eh rüyamda Silester'ı Tweety'i kovaladığı bir boxerla dolanmak hiçte güzel olmazdı hani. Zira gecenin ısıttığı duru okyanusun kenarında rengini tabiat ananın verdiği bir mucizeyle iyice pastel ve parlak gibi gösteren çimenlerden önceki kum, doluayın ışığıyla bile altın rengindeyken pijamalarla oradan oraya koşmam hiçte akıl kârı değil. Beyaz altın işlemeli ve alnımdaki içi boş hilalin üstüne soğuk bir his yükleyen başıma taktığım ve dalgalı saçlarımın iyice iri su buklelerine döndüğü bir tutam toplu saçıma iliştirilen zincirli saç tokası olarak adlandırabileceğim şey, dolunayda parlıyor, güneş her ne kadar doğmak istesede ayın büyüklüğüyle kenara büzüşüp kızıllığını vererek geceyi süsleyen güneşin sıcağıyla birleşirken içimi ürpertiyordu. İşte o kızıllıktan bana doğru gelen şeye kadar, ne kadar harika bir hayalgücüne sahip olduğumla övünüyordum işte. Ben yine rüyalarımı süsleyecek Shou'yu beklerken beyaz tenimmin rengi iyice uçuklamıştı. Gördüğüm, bunun bir rüya olduğunu ispat edecek kadar muhteşemdi zaar...

___________________________________________________

Bana gelenin ne olduğunu biliyorum. Ne varki tarihimi öğrenmek hep hoşuma gitmiştir benim...[rpgci notu: ne varki kelimesini eski dilimizi kullanmayı sevdiğim için kullandım, soru sormak için değil^^;] Neredeyse bundan yüz elli yıl önce olanları okuduğumda hala içim titriyordu, fakat ben daha korkunç bir şey hayal ediyordum, böyle harika bir varlık değil... Her halde o kuzgun denen şeylerle karıştırdım, herneyse...

Merhaba.

Çıplak göğsünün ardından biten kanatlarının yaydığı soğuklukla içime bir ürperti katınca kollarımı doladım ve lanet olsun tarzı homurdanmaya başladım. Pekala, neden benimle konuşuyordu ki? Benimle hiç bir işi olacağını sanmıyorum, zira genelde güçlü olanlarla müttefik olmak istediğini biliyorum. Daha ateşe tamamen hükmetmem için geçmem gereken sonunu görebildiğim bir yol var, yani o kadar uzun değil ama yinede oradan buradan eksiklerim var işte... Ve hala çaylağım. Belki bunu bilmediği için rüyama girmiştir, ha? Belkide içi boş hihalimi görünce gider? Bunu düşünerek hilalimin üstünü örten taşlı süsü kaldırıp saçlarımı geriye attım ve ona doğru baktım. Ondan tarafa baktım, ama sadece kayan silüetini görünce daha 'ne oluyor' demeye kalmadan yanımda bitiverince duble şaşırdığımı itiraf etmeliyim... Aniden elimi tutup beni çekmesiyle o soğuk ama canlı olduğunu bildiğim[ bilirsiniz, soğuk bana ölümü hatırlatıyor işte...] kanatlarının arasında buldum kendimi..

Şimdi çağırma sırası bende!

Göğsüne koyduğum ellerimi çekemiyordum, zira [gerçekten] ayaklarımı yerden kesip beni bulutlara kadar çıkarmıştı. Başımı odan tarafa çevirmeye çekiniyordum çünkü zaten ona yaslanıyordum ve aramızdaki mesafe sıfıra indirgenmiş durumdaydı. Ayrıca, kim neyi çağırmıştı ki? Lanet olası kumsalda her yerime kum kaçana kadar oturmayı planlıyordum rüyamda ben.. Belki bir köpek balığı fırlayıp beni mideye indirirdi, daha sonra onu yiyen bir balinanın içinde öğütülmekten fazlasıyla küçük olduğumuz için kurtulduğumuz ve orada birbirimizi bulduğumuz Shou'yla balina su fışkırttığında kaçar ve tekrar aynı yerde yine saf saf okyanusu izlerdik.. Aslında Kalona'yla uçmak gibi bir niyetim yoktu hani, ama güzeldi. Lakin yinede yoldan çıkmış bir meleğin, hele ki nasıl yoldan çıktığını bildiğim bir meleğin kollarında olmak, ve havada olduğumuz için ona daha sıkı tutunmak zorunda kalmam ürkütmüştü beni. Hoş, endişelenmem için bir neden yok ki.. Nasılsa bakire değilim ve bu içimi garip bir şekilde biraz rahatlatırken yinede endişemin tamamını alamıyordu işte...

Tamam sakinleş, İyisin.

Gözlerinin içine baktım. Uzun ve gecenin rengindeki saçları, kehribar rengi gözleri, buğday rengi teni ile insanı bu kadar büyüleme yeteneğine sahip olmasından yoldan çıkmış olsada bir melek olduğuna şaşmamalı. Zira bende bu kadar mükemmel olsam herhalde bende yoldan çıkardım. Rahibe olacak halim olmazdı herhalde...

Sen öyle diyorsun...

Kelimeler ağzımdan dökülüverirken bu kadar normal bir duruş sergileyebilmeme hem şaşırmış, hem de sevinmiştim. Pamuk gibi duran bulutların içine atlarsam yerdeki gibi duramayacağımı biliyor, ve fizikten ne kadar anlasamda nefret ediyordum. Onun yerine sol elimi Kalona'nın göğsünden çekerek onlara dokunmak için eğildim. Dolunayı arkasına almış dururken Kalona'ya baktım. Gecenin tanrıçasını dolunay simgeliyor ama Kalona önündeyken dolunayı bile ikinci plana atıyor... Gülümsemesi içimde bir hayranlık uyandırmaya yetiyor.. Yalnız yanlış anlamayın, Shou'yu falan unutmadım elbet.. Tabii aşk başka, hayranlık başka... Yani, Shou'nun Nyx'e hayranlık duyması doğaldır, ama hayranlık ve aşık olmak başkadır... Kalona'nın baş döndürücü harikuladeliğini kendimi kaptırırken, ne yolda çıkmış bir melek olduğunu, ne de Nyx karşıtı olduğunu hatırlayabildim o an... Bakışları ruhumu delip geçerken zaten onu gördükten sonra bir gıdım kalan şuurumuda allak bullak etmişti birden... Kehribar rengi gözlerine hipnotize olmuş gibi kenetlenirken gözlerim, kanatlarının soğuğunu bile hissedememişim bir an... Ve tüm unuttuklarımda dahil, Nyx'te çıkıvermişti aklımdan bir an...

Outta: bu rpg anlaşmalı bir rpgdir. Lütfen dalmayınız..

Outr: 'Yahu kalona nerede hani?!' derseniz postlarımızı sırayla onun odasından da takip edebilirsiniz.. Zira farklı farklı yerlerden rp kasıyoruz>.<"

KKKKKKKKEEEEEEEEEEEEIIIIIIIIIIIIIKKKKKKKKKKKKOOOOOOOOOOOOOOOOĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞ!!!!!!!
BU NE REZALEEEĞĞĞĞĞĞĞĞTTTTTTTTTTTTTTTTTT

Ne rezaleti O.o T.T

lan sevgilinden çok övmüşsün elin kalonasını -.- valla deli etme beni rüyana dalarım haa!!! işte, benimle uyumazsan böyle olur işte -.- benim uyusaydın giremezdi o rüyana -.- TÖTÜ KIZ! SİNİRLENDİRDİN BENİ

Odandan sabah oluyor diye çıktım ya -.-" Hem ben orda söyledim Shou[ yani sen ] ve kalona [ yani jack ] çok farklı dedim T.T editliym mi?T.T

yaa evet çok farklıyız -.- o öküzcül insan ötesilikte mükemmel, bense fakir ama gururlu genç cinsinden iyiyim demi -.- ayrıca editleyemezsin cevabı gelmiş bile -.-

Hiçte bi kere tamam mıT.T Sen her zaman en öndesin benim içinT.T bunu çok iyi biliosun zaten...