Drama Sınıfı

Sınıfa girip Erik'in masasına oturdum. Onunla görüşmem gerekti ve kendisini en çok burada bulabilirdim. İşine hayran... Ve gösterişli bir yeteneği var. Oops... Babetlerim canımı yakmaya başladı. Ayağımı birazcık çıkarttım ve Erik'i beklemeye başladım. Beklemek sıkıcı... Gerektiğinden fazla.

Ama ne yazık ki oturmak zamanı daha da geç geçiriyormuş gibi gösteriyor.
Ayağa kalktım ve oyunlara baktım. Hamlet... Oldukça zevkli ders işlediklerine eminim sonuçta Erik, yani dersine sadece bir kez girmeme rağmen, iyi bir öğretmendi. Maalesef o derste de beni kaldırmıştı. Her neyse. Utanç dolu günlerimden sadece bir tanesi. Fakat o gün... Ben birazda etkilenmiştim çünkü Erik'in benden nefret ettiğini düşünüyordum. Kim olsa nefret eder. Sonuçtaa... Boşver gitsin. Canım gerçektende çok sıkıldı ve kitap okuyarak Erik'in gelmesini bekledim.

Kapıdan hafifçe baktığımda Zoey, masada oturmuş kitaba bakıyordu. Geldiğimi fark etmemiş olmalıydı. Düşes arkamdan gelip havlayınca Zoey olduğu yerde sıçradı. Özür dilerim. dedmi. Gülümsedim ve Düşese suçlarcasına bir bakış fırlattım. Üç koca adımda yanına gelip oturdum ve incelediği kitaba baktım. Ders kitapları… ıyy. Dersleri sevmem. Her neyse. Kimin umrunda ki? Artık öğrenci değildim. Profesör bile değildim. Sadece, hayatımı adadığım Yüksek Rahibe’nin savaşçısıydım. Halimden oldukça memnundum. Zoey ile zaman geçirmeyi özlemiştim.

Oldum olası tiyatroya meraklıyımdır ama ders olarak görmenin hoşuma gideceğini düşünmüyordum. o yüzden mümkün olduğunca Prof. bulunduğu yerden uzakta bi yer seçtim kendime. Prof. Erik sınıfa girdiğinde birçok kızdan aynı ses çıktı. Aman tanrım çok yakışıklı, İnanamıyorum! bu gerçek olamaz.. vs. tamam yakışıklı olabilirdi ama abartmamak gerekirdi. Çok sıkılmıştım. Afakanların bastığına yemin edebilirim. Zaten kaç gündür Jacker benden haber bekliyordu, onun mesajlarına ya da aramalarına da karşılık vermemiştim. Tüm ders boyunca bunları düşünüp kafayı sıyırmak üzereydim ki bitiş zili çaldı...

Dersime yine rahat bir giris yaptim. Bazi kizlarin ah cekislerini duyabiliyordum ama kalbim doluydu. Ahsap oymali ve ucuna yesim tasindan bir ejderha figuru islenmis, kirmizi kadife bir minderi ustune koydugum sandalyeme oturdum ve genis sinifin ahsap, birazi kazinmis siralarindan birine gecmis cizim yapan genc kizi gordum. Bu kizin bana bela olusturdugunu hatirliyordum ama onu suclayamazdim. Gulumsedim ve ona sert bir bakis attim. Beni umursamamasi gucume gitse bile bu aralar moralinin bozuk oldugu yuzunden okunuyordu. En son gordugumde tekti ve Can genelde yakasina suluk gibi yapisirdi. Parkeyi cizecek sekilde sandelyemi ittim ve siyah mermerden sahneye cikip beyaz kaplamali kitabi koydugum kursuye yoneldim ve gulumseyerek ogrencilerime dramanin tarihini anlattim. Ah hayir anlattigim bayici bir drama olayi degildi cok guzel bir konusma hazirlamistim bile. Ayrica ben dersimi sevmeyenlerin cikmasini artik kaba bulmuyorum. Konusmami bitirince etrafima baktim ve Amy adli kizin yine dersimi kaynattigini gordum. Umurumda degildi. O kizi cok seviyordum ama onun beni sevmedigini biliyordum. Hey hangi ogrenci ogretmenini sever ki? Zil calmadan Amy'ye cikmasi icin izin vermeyi dusunuyordum cunku morali cok bozuktu... Uzuluyordum onun icin. Gulumseyerek Amy'nin basinin ucuna gectim ve zilin calmasi ile kendimi hazirladigim konusma yerle bir oldu. Zoey ile bulusmak istiyordum. Acaba nerede olabilirdi?